ขอหนังสืออ้างอิงส่วนตัว

การขอร้องคนบางคนต้องสิ้นเปลืองเวลาและพลังความคิด
ที่จะระบุผลงานที่ผ่านทั้งหมดอยู่ในเกณฑ์ยอดเยี่ยม
แต่ก็ทำให้ดูเสมือนว่าไม่สบายอกสบายใจเช่นกัน
ที่จะระบุว่าดีเยี่ยม แต่ในข้อเท็จจริงแล้วอยากระบุว่า แย่มาก
นี่คือ สามวิธีเพื่อสร้างความสะดวกและปรึกษาพี่เลี้ยง
เจ้านาย, หรือ เพื่อนร่วมงาน เขียนอย่างชื่นชมอย่างยิ่งคือ:

เน้นคุณสมบัติ
ระบุให้ชัดเจนถึงสาเหตุที่จะขอให้เขียนหนังสืออ้างอิง
และให้ระบุในสิ่งที่ยังขาดคุณสมบัติในบางเรื่อง
ด้วยการระบุแบบไม่นี้ควรจะสรรเสริญจนเกินความสัตย์จริง
ให้ระบุอย่างสัตย์จริง

ร่างหนังสือเสนอแบบคร่าว ๆ
สิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าการให้หนังสืออ้างอิง
คือการจะเขียนหนังสืออ้างอิงเรื่องหนึ่งเรื่องใดบ้าง
ทำเรื่องนี้ให้ง่ายขึ้น  โดยการร่างหนังสือคร่าว ๆ ให้กับ
พี่เลี้ยง หรือ เจ้านาย ได้พิจารณาตรวจสอบก่อน
แต่ต้องแน่ใจว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องใช้เอกสารนี้แต่อย่างใด

ให้ทางหนีทีไล่
ให้แน่ใจว่ายินยอมพร้อมใจกับกรณีที่
ผู้ออกหนังสืออ้างอิงสามารถปฏิเสธได้
ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด ๆ
เพราะโดยทั่วไปแล้ว คนทั่วไปก็ไม่ชอบ
การต้องเขียนหนังสืออ้างอิงแบบรีบร้อน
เพราะรู้สึกถูกบังคับให้เขียนหนังสือแบบนี้

เรียบเรียงจาก Harvard Business Review,
Management Tip of the Day, JULY 19, 2010
How to Ask for a Reference Letter
Asking someone to take the time and energy to write down all the ways in which you're great can feel like an inconvenience at best and a true imposition at worst. Here are three ways to ease the process and ensure your mentor, boss, or colleague writes a rave review:
Highlight her qualifications. Be clear about why you are asking this person for a reference and what uniquely qualifies her to speak on your behalf. This should be flattering and truthful.
Provide a draft. The only thing worse than asking for a reference letter is writing one. Make it easy on your mentor or boss by providing a draft. However, be sure that she knows that she doesn't need to use it.
Give her an out. Be sure to allow your colleague a way to gracefully say no — for any reason. You aren't likely to get a glowing review from someone who feels forced to write one.

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

บ้านรังนกนางแอ่น(กินรัง)

เรื่องเล่าจากคนทำป้ายสุสานจีน

ขอโทษทันทีเมื่อส่งอีเมล์ผิดพลาด