BuzzFeed กับ Technomedia

Chris Dixon นักลงทุนแบบร่วมเงินทุน 
ลงทุน 50 ล้านดอลลาร์ใน Buzzfeed 
และเรียกว่าบริษัทเทคโนโลยี
แต่พวกรู้มากต่างยักไหล่แล้วยกคิ้วตนเอง
Buzzfeed บริษัทเทคโนโลยี ?
 Buzzfeed บริษัทประเภทเดียวกัน
ที่หากินกับการตีพิมพ์หนังสือ
ประเภท How to เช่น 
" 15 วิธีที่เป็นพ่อแม่ที่แท้จริง? " 
แล้วต่างพากันเยาะเย้ย
วิธีการประเมิน/ลงทุนของ Dixon

โดยเฉพาะอย่างยิ่งมูลค่าราคาของ Buzzfeed 
ต่ำกว่าบริษัทเทคโนโลยีแบบดั้งเดิม 
แต่ยังมีมูลค่าสูงมากกว่าบริษัทสื่อสาร
แต่ที่เป็นเหตุผลสำคัญคือ ผู้นำของบริษัทนี้
เชี่ยวชาญกับบทความบนอินเตอร์เน็ท
ที่นำเสนอในรูปแบบของการแจกแจงเป็นลำดับข้อ
ง่ายต่อการค้นหาและดึงดูดผู้ชม 
ทันกับยุคสมัยที่ขับเคลื่อนในสังคมออนไลน์

 Buzzfeed จึงมุ่งเน้นไปที่เรื่องเกี่ยวกับ
วิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและคอมพิวเตอร์ 
ความรู้ในเนื้อหาจึงแพร่หลายได้อย่างรวดเร็วดุจไฟป่า
Buzzfeed เปรียบเสมือนเครื่องยนต์ลูกผสม
(ใช้น้ำมันหรือไฟฟ้าได้) ส่วนหนึ่งเป็นบริษัทสื่อสารมวลชน
อีกส่วนหนึ่งเป็นบริษัทเทคโนโลยีบริษัท
หรือเรียกว่า บริษัท technomedia
ถ้าคุณต้องการจะเรียกบริษัทนี้

The Daily Idea from Harvard Business Review
August 18, 2014

BuzzFeed Is a Technomedia Company


When Chris Dixon, a venture capitalist, invested $50 million in Buzzfeed and called it a technology company, a lot of pundits raised their eyebrows. Buzzfeed? A technology company? The same Buzzfeed that makes its money publishing lists such as “15 Ways Your Parents Are Actually Children?” It’s easy to scoff at Dixon’s assessment, especially since Buzzfeed’s valuation is much lower than traditional tech companies. But it’s also valued much higher than media companies. And the reason for this is that the web’s foremost leader of the listicle is great at finding and attracting audiences. In this new world driven by social media, Buzzfeed — through its focus on technology and computer science — knows how to spread its content like wildfire. In that light, Buzzfeed is a hybrid of sorts — part media company, part technology company — a technomedia company, if you will.

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

บ้านรังนกนางแอ่น(กินรัง)

รูปภาพ
นกนางแอ่นนอกจากจะทำรังตามภูเขาเกาะแก่ง ยังมีบางส่วนทำรังตามบ้านคนทั่วไปด้วย โดยเฉพาะที่ปากพนังจะมีอยู่หลายบ้านมาก ที่นกนางแอ่นเข้าไปทำรังเอง ยกเว้นแต่ช่วงหลังที่สร้างให้นกนางแอ่นเข้าไปอยู่เลย สมัยก่อนร่วมสามสิบปีแล้ว อาสาวที่ปากพนังเล่าให้ฟังว่า รังนกนางแอ่นราคาไม่แพงเท่าไร ไม่เหมือนกับปัจจุบัน ที่ราคาแพงมากเป็นหลักหมื่นขึ้นไป ที่บ้านของอาสาวที่ปากพนัง ที่แรกแกสร้างบ้าน และกะว่าข้างบนจะทำเป็นโกดังเก็บของ ปรากฎว่ามีนกนางแอ่นมาทำรัง แกพยายามไล่ให้ไป แต่พวกนกไม่ยอมไป สุดท้ายเลยปล่อยเลยตามเลยให้อยู่ต่อไป แล้วค่อยเก็บรังภายหลัง เพราะสมัยก่อนคนจีนบางคนเชื่อว่า บ้านของคน คนอยู่ ไม่ใช่ให้นกอยู่ หรือสร้างบ้านให้คนอยู่ ไม่ใช่สร้างบ้านคน ให้นกอยู่ กอปรกับนกนางแอ่นมีสีดำ ถือว่าสีดำไม่เป็นมงคล เลยไม่ชอบให้นกนางแอ่น หรือนกมาอาศัยในบ้าน ที่ปัตตานีก็เช่นกัน มีบ้านที่ติดกับบ้านนกนางแอ่นอยู่หลังหนึ่ง ข้างบ้านเล่าให้ฟัง สมัยไปช่วยงานที่ปัตตานี(หลายปีแล้ว) แกบอกบ้านของแก แกไล่ไม่ให้นกนางแอ่นมาอยู่ เพราะเชื่อว่าบ้านของคนอยู่ ไม่ใช่บ้านของนกอยู่ แล้วเล่าให้ฟังว่า ลูกชายของข้างบ้าน ที่เป็นบ้านรังนกนางแอ
อ่านเพิ่มเติม

เรื่องเล่าจากคนทำป้ายสุสานจีน

รูปภาพ
วันนี้ไปเดินเล่นออกกำลังกาย ได้แวะร้านขายของชำแห่งหนึ่ง เดิมทำกิจการขายหินป้ายสุสานคนจีน(หน้าฮวงซุ้ย) เพื่อซื้อน้ำมันเบนซินขวดหนึ่งราคายี่สิบห้าบาท ไปเติมรถจักรยานยนต์ที่ขับขี่จนน้ำมันหมดถัง ก่อนขับไปเติมที่ปั้มน้ำมันแทนการรุน/เข็นไปที่ปั้มน้ำมัน พบเจ้าของร้านที่แต่เดิมขายป้ายฮวงจุ๊ยของคนจีน ที่ส่วนมากมักทำจากหินแกรนิต สอบถามว่า ธุรกิจตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง แกบอกว่าจะเลิกทำแล้ว เพราะหาช่างแกะสลักหินยากมาก และในตอนนี้ ไม่ค่อยมีงานเข้า หรือมีคนมาสั่งซื้อหินหน้าหลุมศพกันแล้ว เพราะตอนนี้มีสินค้าทดแทนคือ หินอ่อนเทียมที่แกะสลักได้ด้วยเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ รวมทั้งการใช้หินแกรนนิตแท้ ๆ ราคาก็แพงมาก ไม่รวมค่าหลุมฝังศพ (ฮวงซุ้ย) ทำเลที่ดี ๆ ราคาไม่น้อยกว่าแสนบาทขึ้นไปเลย ยังไม่รวมค่าตกแต่งประดิษฐ์ประดอย สร้างความสวยงามให้กับหลุมฝังศพอีกส่วนหนึ่ง อาจจะเป็นเพราะส่วนหนึ่ง คนจีนรุ่นใหม่ในเมืองไทยตอนนี้นิยมเผาศพ และเริ่มนิยมประเพณีลอยอังคารกันมากแล้ว แทนการฝังศพของคนจีนแบบสมัยก่อน ซึ่งต้องมีพิธีกรรมมาเซ่นไหว้ทุกปีในวันเชงเม้ง หรือต้องรวมญาติไปทำความสะอาด
อ่านเพิ่มเติม

ขอโทษทันทีเมื่อส่งอีเมล์ผิดพลาด

คน ส่วนใหญ่มัก ทำ ผิดพลาดด้วยการ กดปุ่ม   " ตอบกลับ ทั้งหมด "  ใน อีเมล์ ส่วนตัว   หรือ ส่ง ข้อ ความไปผิดคน หลังเหตุการณ์เลวร้ายนี้เกิดขึ้น ให้ตั้งสติก่อน แล้วยอมรับผิดด้วยการเผชิญหน้ากับเพื่อนร่วมงาน ด้วยความจริงพร้อมกับขอโทษเรื่องความผิดพลาด " ผมเสียใจที่ได้ทำลงไป และเสียใจอย่างยิ่ง ที่ได้ทำร้ายความรู้สึกของคุณ หรือแสดงออกว่าไม่นับถือคุณ ให้ขอได้รับการอภัย " ผม เขียน โดยไม่ยั้ง คิด   และ ถ้า ผม สามารถนำมันกลับมาได้ ผมจะไม่ทำอีกเลย   ขอเพียงแต่ให้คุณยกโทษเรื่องนี้ให้กับ  "   หลีกเลี่ยง ภาษาที่ไม่จริงใจหรือหลีกเลี่ยงอย่างจงใจ    เช่น :  " ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นแล้ว  "  หรือ  " ผมเสียใจถ้าทำให้คุณโกรธ  "   ให้ขอโทษเป็นการส่วนตัวหรือ ทาง โทรศัพท์ แจ้งให้ทราบว่า   คุณ ไม่ ต้องการ เสี่ยงกับความ ผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้น อีกครั้ง ผ่านทาง อีเมล์   และ รู้สึก น่าอับอายมากกับการขอโทษในครั้งนี้ รำลึกเสมอว่าคุณได้ทำความเสียหายไปแล้วจริง คุณ อาจ จำเป็น ต้องมีกระบวนการ ขั้นตอน เพิ่มเติม เพื่อ แสดง ว่า  คุณ จะ ดูแล เกี่ยวกับ ปัญหาที่เกิดขึ
อ่านเพิ่มเติม